Ik ben toch niet alleen onderweg

Gefietst 1167km nog te gaan 1233km

Aan alle mooie liedjes komt een einde. Het verblijf en eten was aangenaam maar de plicht roept. Pakken en zakken en de fiets op. Geen regen en niet warm dus ideaal fietsweer. Tot in Cahors langs de Lot gefietst welliswaar op een heel rustig wegje hoog  bovenop de rotsformaties. 

De eerste halte was Cahors, stad omarmt door de Lot. Hier ben ik op zoek gegaan naar een 'tampon'. Nadat het niks werd in de kathedraal dan maar naar de toerist info.

Het is een vrij drukke stad en ik wou er eigenlijk vlug weg via de pont Valentré en dan 3km de zeer drukke D820.

De dorpjes onderweg stelden niet veel voor behalve Castelnau-Montratier waar ik op de markt heb gegeten. Vanaf hier de langgerekte vallei in tussen de fruitboomgaarden en aan beide zijden heuvelruggen. Ook veelvuldig vindt men hier de teelt van tabak, meloenen, granen en natuurlijk de zonnebloemen terug.

Moissac (aan de Tarn), bekend om zijn abdij, was mijn eindbestemming. In het portaal van de kerk was er een bevolkt standje voor de pelgrims. Vandaag waren er een 20-tal langs geweest waarvan 3 fietsers, 2 Zwitsers en 1 Duitser. Om 18u30 was er een mis voor de pelgrims (ze waren precies alle 20 aanwezig) waar de zegen voor een goede reis werd gegeven.
In deze streek hebben ze al het accent van de Pay d'oc. Maar ik heb de indrukt dat er hier veel volksgemeenschappen zijn die noch Frans noch Pay D'Or praten.

Wat een contrast met het hotel gisteren. Waar ik nu gelogeerd ben doet me meer denken aan studentenkoten.

Gezegde van de dag: Wie met beide voeten op de grond blijft staan komt geen stap verder.

Langs de Lot boven op de kalk formaties.

Pont Valentre

Kerk in Castelnau

Bijschrift toevoegen