We zijn niet meer alleen

Gefietst   1480km nog te gaan 900km.

Zoals gisteren reeds aangegeven had ik verschillende opties vandaag. Het is de route geworden die de gastheer had aangegeven.  Iets langer maar "vrij plat". Nu ja plat betekend hier iets anders dan bij ons. Ik had toch nog 1100hm. Maar toch bijna maar de helft van de moeilijke route.
Dit betekende wel dat ik meestal groter wegen had wat toch wel een pak saaier is ivg met de vorige dagen.

Ik zit nu duidelijk in 'Pays Basques'. Alle opschriften zijn tweetalig (als je Baskische een taal mag noemen). Blijkbaar ideale taal voor scrabbel, veel 'x' en 'y's. Maar niet te lezen of te begrijpen voor mij.

Saint Jean Pied de Port 'ademt' de camino. Mensen vanuit gans de wereld starten hier hun camino. Een charmant stadje en een gezellige drukte van pelgrims en toeristen. Een ideale verblijf voor een rustdag.

Hier vind je ook het huis van Des amis de pelerin.  Zijn verschaffen de pelgrims alle nodige info (verblijf/route etc). Echt mensen die dit met hart en ziel doen en dit volledig onbezoldigd.
Per dag ontvangen ze nu een 200 pelgrims maar dit is blijkbaar niet zoveel. Het is geen enkel probleem om slaapgelegenheid te binden.
Onze laatste tampon gekregen, vanaf nu worden het 'sello's.


Zaterdag rond 20u30 zijn Mieke, Marc en Betty na een vermoeiende reis aangekomen.
Het hotel waar we logeren ligt een 4 km van het stadje waar we afgesproken hadden. Dus ik in autostop daarnaar toe (fietsen zag ik niet meer zitten).
Vandaag hebben we samen het stadje verkent.

Morgen trekken we de Pyreneeën over en dit zonder karretje.  En ik ben er niet rouwig om.

Spreuk van de dag : allein ist nur allein aber mit zwei allein muss hertzlich sein

Tabak teelt.

Tweetalige opschriften

Saint Jean Pied de port

Aan het huis van "des amis des pelerin'

Leuke ontmoeting met een vrijwilliger 'des amis des pelerin'