De langste rit

Gefietst totaal 200km.   Nog te gaan 2200km

In de jeugdherberg was de kamer en ontbijt dik in orde. Maar het was nogal rumoerig tot 23-24u. Dus heb ik niet al te best geslapen.
Bij het ontbijt deze morgen nog 2 Nederlanders tegengekomen welke ook onderweg zijn naar Compostela. Ze waren nogal geschrokken van de heuveltjes na Lessen. Ze hebben ook voor vandaag Saint-Quentin als einbestemming.

Om 7u30 ontbeten en om 8u45 zat ik op de fiets. Het eerste half uur was het aan het druppelen. De rest van de rit was droog behalve de laatste 5km waar ik getrakteerd werd op een fikse regenbui.
De rit had een beetje hetzelfde profiel als gisteren. Plat langs de schelde, daarna door het bos van Marchiennes en na een 50 km licht heuvelend met fikse hellingen na Cambrai.
Een mooie golvende landelijke route met welliswaar enkele stukken route departementale
Hier en daar zie je de Sint-Jacobsschelp maar allen met deze aanduidigen ga je zeker je weg niet vinden.  In totaal heb ik vandaag 120 km gedaan.
In Cambrai (na 70 km) mijn bokes gegeten.
Een 20 km voor aankomst heb ik even afgeweken van mijn parcour om de bron van de schelde (in Gouy) te bezichtigen. De stad Antwerpen heeft blijkbaar in 85 het beeldje "de dolfijn" , een koperen plaat met de originele latijnse tekst (die Vlaamse monniken  daar na gelaten hebben in de nis die ze daar in de 13de eeuw gebouwd hebben) en enkel zitbanken  geschonken.

Eenmaal aangekomen de dagelijkse routime van het douchen, fietsgerief wassen, stempelke gaan halen, stadje verkennen, inkopen doen, eten, een bierke consumeren en verslag schrijven.
Naar Compostela fietsen is niet een tijd lang niks doen, het is een bezigheid.
Pelgrim zijn is niet gemakkelijk ...

Spreuk van de dag: Het leven is als fietsen: om je evenwicht te kunnen behouden, moet je in beweging blijven (Einstein)

Schelp op de weg

Dolfijn, schenking stad Antwerpen

De bron

Marktplein Saint Quentin