Deze morgen opgestaan met vermoeide benen en een dikke knie. Niet duidelijk of de knie het gevolg was van de val of van de slijtage. Een diclophenac genomen en probleem toch tijdelijk opgelost.
Na een goed ontbijt met 'lange benen' gestart aan de rit van ongeveer 90 km. Qua hoogtemeters was deze vergelijkbaar met de rit van gisteren, rond de 1000.
De zwaarste beklimmingen lagen in de eerste helft van de rit. Het vorderde maar moeizaam.
De regen was ook van de partij. Regenvestje aan, regenvestje uit, regenvestje aan, schuilen, regenvestje uit, regenvestje aan en aangehouden voor de rest van de rit ook al regende het niet meer.
Het was behoorlijk koud tussen de 16-18 graden bij momenten.
Dus was ik blij als ik uiteindelijk Chartres bereikte. Om het klooster, waar ik verblijf, te bereiken moest ik nog een laatste steile helling op. Dit kon er ook nog bij.
Na de dagelijkse was van mezelf en het fietsgerief heb ik me in stad begeven. Ik zit vlak bij de kathedraal welke heel erg de moeite is om te bezoeken. Tijdens mijn verkenning was ik een wasserette tegengekomen en na het eten ben ik mijn nat fietsgerief gaan halen om dit in de droogkast te steken. Dus is alles weer proper en droog.
Spreuk van de dag: geduld, doorzettingsvermogen en transpiratie zijn een onovertrefbare combinatie tot succes (Napoleon Hill)
Straks ga ik nog eens gaan kijken naar het brandglas lichtspektakel aan de kathedraal.
 |
| Dolmen |
 |
| Droogkast met mijn fietsgerief |
Doorgaan hé, desnoods met 2 dikke knieën! En gelukkig kun je nu weer met droge kleren starten. Het weer wordt volgende week weer beter. Doorgaan!
BeantwoordenVerwijderen